ಸೋಮವಾರ, ಮೇ 21, 2012

ಥ್ರೀ ಡಿ ನೋ ಡಿ!



ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದವರನ್ನು ಲಾಲ್ ಬಾಗು ಕಬ್ಬನ್ ಪಾರ್ಕು ವಿಧಾನಸೌಧ ನೋಡಲು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗೋದು ಹಳೆ ಜಮಾನದ ಮಾತಾಯಿತು. ಈಗೇನಿದ್ದರೂ ಮಾಲ್ ಗಳು, ಮೆಟ್ರೋ, ಐಪಿಎಲ್ ಮ್ಯಾಚುಗಳು ಇತ್ಯಾದಿ. ಇದೇ ಸಾಲಲ್ಲಿ ಬರೋದು ಸಿನಿಮಾ ಥೇಟರುಗಳು. ಸಿನಿಮಾ ಯುರೋಪಾ, ಗೋಲ್ಡ್ ಕ್ಲಾಸ್ ನ ಸೋಫಾ ಸೀಟುಗಳು ಪ್ರೇಕ್ಷಣೀಯ ಸ್ಥಳಗಳ ಹಾಗೇ ಆಗಿವೆ. ಈಗೊಂದು ವಾರದ ಕೆಳಗೆ ನೆಂಟರೊಬ್ಬರು ಊರಿಂದ ಬಂದಿದ್ದರು. ನಾನು ಅವರನ್ನ ಕರೆದುಕೊಂಡು, ದಿ ಅವೆಂಜರ್ಸ್ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡಲು ಹೋದೆ. ಮಾಲ್, ಥಿಯೇಟರನ್ನು ತೋರಿಸೋದರ ಜೊತೆಗೆ ಥ್ರೀಡಿ ಸಿನಿಮಾದ ಹೊಸ ರೋಮಾಂಚನವೂ ಅವರಿಗೆ ಉಂಟಾಗಲಿ ಅನ್ನೋದು ನನ್ನ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿತ್ತು. ಕನ್ನಡಕ ಏರಿಸಿ ಕೂತ ಅವರು, ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಭಾಷೆ ಅಷ್ಟೇನೂ ಅರ್ಥವಾಗದಿದ್ದರೂ, ಸಿನಿಮಾವನ್ನು ಖುಷಿ ಪಟ್ಟು ನೋಡಿದರು. ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಂದಲೋ ಹಾರಿ ಬರುವ ಬಾಂಬುಗಳು, ನಮ್ಮ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ನಡೆದಂತೆ ಅನ್ನಿಸೋ ಹಲ್ಕು, ಐರನ್ ಮ್ಯಾನ್ ರ ಹೊಡೆದಾಟಗಳು ಎಲ್ಲರಂತೆಯೇ ಅವರಿಗೂ ಮಜಾ ಅನ್ನಿಸಿದವು. ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ, “ಈ ಕನ್ನಡಕ ಹಾಕ್ಕಂಡು ಸಿನಿಮಾ ನೋಡದು ಸ್ವಲ್ಪ್ ರಗಳೆ ಮಾರಾಯ, ಬಿಟ್ರೆ ಉಳ್ದಿದ್ದೆಲ್ಲ ಸೂಪರು” ಅಂದರು. ನಂಗೂ ಹಾಗೇ ಅನ್ನಿಸಿದ್ದೇನೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. 

ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಿನಿಮಾಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣಸಿಗದ “ಡೆಪ್ತ್” ಅನ್ನೋ ಮೂರನೇ ಆಯಾಮವನ್ನು ನೀಡಿ, ವೀಕ್ಷಕರಿಗೆ ಹೊಸ ಅನುಭೂತಿಯನ್ನು ನೀಡುವುದು ಥ್ರೀಡಿಯ ಹೆಚ್ಚುಗಾರಿಕೆ. ಟು-ಡಿ ಸಿನಿಮಾಗಳಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಿನಿಮಾಗಳನ್ನು ನೋಡುವಾಗ ನಮಗೆ ಅಲ್ಲಿನ ಪರಿಸರದ ಅಥವಾ ಪಾತ್ರಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಇರುವ ಅಂತರದ ಅರಿವು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಹೀರೋ ಒಂದು ಬಿಲ್ಡಿಂಗ್ ನಿಂದ ಮತ್ತೊಂದು ಬಿಲ್ಡಿಂಗ್ ಛಾವಣಿಗೆ ಹಾರೋದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕಾಣದು. ಅದೇ ಥ್ರೀಡಿ ಸಿನಿಮಾ, ಆ ಎರಡು ಕಟ್ಟಡಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಇರುವ ಅಗಾಧ ಕಂದಕವನ್ನು ನಮ್ಮ ಅನುಭವಕ್ಕೆ “ಕಾಣಿಸಿ” ವೀಕ್ಷಕನನ್ನು ಬೆಚ್ಚಿ ಬೀಳುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.  ಈ ಹೊಸ ಆಯಾಮದ ಸೇರ್ಪಡೆಯಿಂದಾಗಿ ನೋಡುಗರಿಗೆ ಚಿತ್ರ ಮತ್ತಷ್ಟು ಆಪ್ತವಾಗುತ್ತದೆ. ಪರದೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಸಿನಿಮಾ, ತಮ್ಮೆದುರಿಗೇ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಎನ್ನುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಅಗಲ ಎತ್ತರಗಳ ಜೊತೆಗೆ ದೃಶ್ಯದ ಡೆಪ್ತ್ ನ ಅರಿವು ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ಆಗುವುದೇ ಥ್ರೀಡಿಯ ವಿಶೇಷತೆ. 

ಥ್ರೀಡಿ ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡುವ ಮೊದಲ ಪ್ರಯತ್ನ ನಡೆದಿದ್ದು ೧೯೧೫ರಷ್ಟು ಹಿಂದೆ.ಅದಕ್ಕೂ ಹಿಂದೆ ೧೮೯೩ರಲ್ಲೇ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ ನ ಚಲನಚಿತ್ರ ಜಗತ್ತಿನ ದೊಡ್ಡ ಹೆಸರು ಎನಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ವಿಲಿಯಮ್ ಫ಼್ರೈಸ್ ಗ್ರೀನ್ ಥ್ರೀಡಿಗಾಗಿ ಪೇಟೆಂಟ್ ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದ. ದುರದೃಷ್ಟವಶಾತ್ ಆತನ ತಂತಜ್ಞಾನ ವಿಫಲವಾಯಿತು. ಮುಂದೆ ೧೯೧೫ರಲ್ಲಿ ಎಡ್ವಿನ್ ಎಸ್ ಪೋರ್ಟರ್  ಥ್ರೀಡಿ ದೃಶ್ಯಾವಳಿಯನ್ನು ವೀಕ್ಷಕರಿಗೆ ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ತೋರಿಸಿ ಯಶಸ್ಸು ಗಳಿಸಿದ. ಆದರೆ ನಿಜವಾಗಲೂ ಥ್ರೀಡಿ ಯುಗ ಅಂತ ಆರಂಭವಾಗಿದ್ದು ೧೯೫೦ರ ದಶಕದಿಂದ. 

ಅಲ್ಲಿಯತನಕ ಅಲ್ಲೊಂದು ಇಲ್ಲೊಂದು ಥ್ರೀಡಿ ಚಿತ್ರ ನಿರ್ಮಾಣಗೊಂಡಿದ್ದರೂ, ಆನಂತರ ಸಾಲು ಸಾಲಾಗಿ ಥ್ರೀಡಿ ಚಿತ್ರಗಳು ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಂಡವು. ಬ್ವಾನಾ ಡೆವಿಲ್, ಮ್ಯಾನ್ ಇನ್ ದ ಡಾರ್ಕ್, ಹೌಸ್ ಆಫ್ ವ್ಯಾಕ್ಸ್ ಮುಂತಾದ ಚಿತ್ರಗಳು ಥ್ರೀಡಿ ಮೋಡಿ ಮಾಡಿದವು. ವಾರ್ನರ್ ಬ್ರದರ್ಸ್, ಕೊಲಂಬಿಯಾದಂತಹ ಚಿತ್ರನಿರ್ಮಾಣ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಥ್ರೀಡಿ ಚಿತ್ರಗಳ ನಿರ್ಮಾಣದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮನ್ನ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡವು. ಆದರೆ ಥ್ರೀಡಿ ಚಿತ್ರ ನಿರ್ಮಾಣ ಆಗ ನಿಜಕ್ಕೂ ಕಷ್ಟದ್ದಾಗಿತ್ತು. ಎರಡೆರಡು ರೀಲುಗಳನ್ನ ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಿಗೆ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿ, ಥ್ರೀಡಿ ಅನುಭೂತಿ ನೀಡಬೇಕಿತ್ತು. ಒಂದು ರೀಲು ಕೊಂಚ ಮುಂದೋಡಿದರೂ, ಚಿತ್ರ ವೀಕ್ಷಣೆ ಅಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಈ ಕಾರಣಗಳಿಂದ ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಥ್ರೀಡಿ ಸಿನಿಮಾ ನಿರ್ಮಾಣ ಕಡಿಮೆಯಾಯಿತು. ಮುಂದೆ ಒಂದೇ ರೋಲ್ ನ ಮೇಲೆ ಎರಡು ಚಿತ್ರಗಳನ್ನ ಅಚ್ಚು ಹಾಕಿಸುವ ಸ್ಪೇಸ್ ವಿಶನ್ ಥ್ರೀಡಿ ಎನ್ನುವ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಬಂದು, ಥ್ರೀಡಿ ಮೇಕಿಂಗ್ ಕೊಂಚ ಸುಲಭವಾಯಿತು. ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ಥ್ರೀಡಿಯ ನಿರ್ಮಾಣ ಮತ್ತಷ್ಟು ಸರಳಗೊಂಡಿತು. ಐಮಾಕ್ಸ್ ಪ್ರೊಡಕ್ಷನ್ಸ್ ಎನ್ನುವ ಸಂಸ್ಥೆ, ಥ್ರೀಡಿಯನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಸುಲಭ ಮಾಡಿದ್ದಲ್ಲದೇ, ಹಲ ಥ್ರೀಡಿ ಸಿನಿಮಾಗಳನ್ನ ನಿರ್ಮಿಸಿತು. ಇಂದು ಐಮಾಕ್ಸ್, ಥ್ರೀಡಿ ಜಗತ್ತಿನ ದಿಗ್ಗಜ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು. ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ಹಲವು ಥ್ರೀಡಿ ಥಿಯೇಟರ್ ಗಳನ್ನ ಐಮಾಕ್ಸ್ ಹೊಂದಿದೆ. 

ಇನ್ನು ಕಳೆದ ಎರಡು ದಶಕಗಳಲ್ಲಂತೂ ಯದ್ವಾ ತದ್ವಾ ಥ್ರೀಡಿ ಸಿನಿಮಾಗಳು ಬಿಡುಗಡೆಗೊಂಡಿವೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಕಳೆದ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲೇ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ನೂರಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಥ್ರೀಡಿ ಸಿನಿಮಾಗಳು ತೆರೆ ಕಂಡಿವೆ ಎಂದರೆ, ಮೂರನೇ ಆಯಾಮದ ಪ್ರಭಾವ ಯಾವ ರೀತಿ ಆಗುತ್ತಿದೆ ಅನ್ನುವುದನ್ನ ಯೋಚಿಸಬಹುದು. ಪ್ರಾಯಶ: ಬರಬರುತ್ತ ಎಲ್ಲ ಸಿನಿಮಾಗಳನ್ನೂ ಥ್ರೀಡಿ ಮಾಡಿಬಿಡುತ್ತಾರೋ ಎಂಬ ಅನುಮಾನವೂ ಬರ್ತಿದೆ. ಈ ವರ್ಷ ಕೆಲ ಬಹು ನಿರೀಕ್ಷಿತ ಥ್ರೀಡಿ ಚಿತ್ರಗಳು ಬಿಡುಗಡೆಗೆ ಕಾದಿವೆ. ಕ್ರಿಶ್ 2, ಜೋಕರ್, ದಿ ಅಮೇಝಿಂಗ್ ಸ್ಪೈಡರ್ ಮ್ಯಾನ್,  ಮೆನ್ ಇನ್ ಬ್ಲಾಕ್ 3, ಸ್ಟೆಪ್ ಅಪ್ 4  ಈ ಎಲ್ಲ ಚಿತ್ರಗಳು ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಮೇಕಿಂಗ್ ಹಂತದಲ್ಲಿವೆ. ಹೃತಿಕ್ ಅಭಿನಯದ ಕ್ರಿಶ್, ಅಕ್ಷಯ್ ಕುಮಾರ್ ನ ಜೋಕರ್ ಬಾಲಿವುಡ್ ಚಿತ್ರಗಳಾದರೆ ಉಳಿದವು ಹಾಲಿವುಡ್ ಚಿತ್ರಗಳು. ಪ್ರಾಯಶ: ಹೆಚ್ಚಿನ ಎಲ್ಲ ಹಾಲಿವುಡ್ ಚಿತ್ರಗಳ ಸೀಕ್ವೆಲ್ ಗಳು, ಅಂದರೆ ಮುಂದಿನ ಭಾಗಗಳು ಥ್ರೀಡಿಯಲ್ಲೇ ಬರುತ್ತಿವೆ. ಅನಿಮೇಷನ್ ಚಿತ್ರಗಳಂತೂ ಈಗ ಥ್ರೀಡಿಯನ್ನೇ ನೆಚ್ಚಿಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟಿವೆ, ಐಸ್ ಏಜ್, ಕಾರ್ಸ್, ಮಡಗಾಸ್ಕರ್ ಮುಂತಾದ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಅನಿಮೇಷನ್ ಸಿನಿಮಾ ಸರಣಿಗಳ ಮುಂದಿನ ಭಾಗಗಳೆಲ್ಲ ಥ್ರೀಡಿ ರೂಪ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿವೆ. ಹಿಂದಿಯಲ್ಲಿ ಡೇಂಜರಸ್ ಇಷ್ಕ್, ರಾಝ್ 3, ಸಲ್ಮಾನ್ ಖಾನ್ ನ ಶೇರ್ ಖಾನ್ ಸಿನಿಮಾಗಳು ಥ್ರೀಡಿ ಬರುತ್ತಿದೆ. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಕಠಾರಿವೀರ ಅದಾಗಲೇ ಥ್ರೀಡಿಯಲ್ಲಿ ಬಂದಾಗಿದೆ.ಇನ್ನಾವ ಹೊಸ ಸಿನಿಮಾ ಬರುವುದೋ ತಿಳಿಯದಾಗಿದೆ! 

ಥ್ರೀಡಿ ಸಿನಿಮಾಗಳನ್ನ ನಿರ್ಮಿಸೋದು ಒಂದು ಕಡೆಗಾದರೆ, ಥ್ರೀಡಿ ಸಿನಿಮಾಗಳ ಯಶಸ್ಸು, ಹಿಂದಿನ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ಹೊಸದಾಗಿ ಥ್ರೀಡಿ ಯಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡುವ ಚಾಳಿಯನ್ನು ಹಾಲಿವುಡ್ ನಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿದೆ. ಜೇಮ್ಸ್ ಕ್ಯಾಮರೂನ್ ಟೈಟಾನಿಕ್ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಆ ಹಡಗು ಮುಳುಗಿ ನೂರು ವರ್ಷವಾದ ನೆಪ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಥ್ರೀಡಿ ತೇಪೆ ಹಾಕಿ ಮತ್ತೆ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದ, ಆದರೆ ಜಾಗತಿಕ ಸಿನಿಮಾದ ಆಲ್ ಟೈಮ್ ಬೆಸ್ಟ್ ಸಿನಿಮಾಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ ಟೈಟಾನಿಕ್ ನ ಥ್ರೀಡಿ ಅವತರಣಿಕೆ ದಯನೀಯ ವೈಫಲ್ಯ ಕಂಡು, ಒಂದೆರಡು ವಾರಗಳಲ್ಲೇ ಥಿಯೇಟ್ರಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿತು, ಇಷ್ಟಾದರೂ ಜನಕ್ಕೆ ಹಳೇ ಸಿನಿಮಾಗಳನ್ನ ಮತ್ತೆ ಥ್ರೀಡಿಯಲ್ಲಿ ತರೋ ಚಟ ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ. ಇನ್ನೇನು ಮುಂಬರುವ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಜುರಾಸಿಕ್ ಪಾರ್ಕ್, ಫೈಂಡಿಗ್ ನಿಮೋ, ಲಯನ್ ಕಿಂಗ್ , ದಂತಹ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಸಿನಿಮಾಗಳು ಮತ್ತೆ ಥಿಯೇಟರ್ ನಲ್ಲಿ ಥ್ರೀಡಿ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿವೆ. ಆದರೆ ಅದೇ ಜೇಮ್ಸ್ ಕ್ಯಾಮರೂನ್ ಸಿಕ್ಕ ಸಿಕ್ಕ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನ ಥ್ರೀಡಿ ಮಾಡೋದನ್ನ ವಿರೋಧಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆತನ ಪ್ರಕಾರ, ಬಹಳಷ್ಟು ಚಿತ್ರಗಳು ಇದೀಗ ಥ್ರೀಡಿ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಮೂಡಿ ಬರುತ್ತಿವೆ, ಟಾಯ್ ಸ್ಟೋರಿ ಚಿತ್ರದ ಥ್ರೀಡಿ ಬದಲಾವಣೆಯ ನಂತರ ಹಿಂದೆ ಯಶಸ್ಸು ಕಂಡ ಹಳೆಯ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಸಿನಿಮಾ ಜನ ಜನ ಥ್ರೀಡಿಗೆ  ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಆ ರೀತಿ ಮೂಲ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಥ್ರೀಡಿ ಮಾಡುವವರು, ಒಂದು ಮುಖ್ಯ ಅಂಶ ಮರೆತುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ, ಅದೇನೆಂದರೆ ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಚಿತ್ರದ ಪಾತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಕಥೆ ಹೃದಯಸ್ಪರ್ಶಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಯಶಸ್ಸು ಸಾಧ್ಯ. ಇಲ್ಲವಾದರೆ, ಸುಮ್ಮನೇ ಥ್ರೀಡಿಗೆ ಕೆಟ್ಟ ಹೆಸರು ಅಷ್ಟೆ ಅನ್ನೋದು ಕ್ಯಾಮರೂನ್ ಅಭಿಪ್ರಾಯ. ಕ್ಯಾಮರೂನ್ ತಮ್ಮ ಸಿನಿಮಾ ಅವತಾರ್ ಅನ್ನು ಮೊದಲ ಹಂತದಿಂದಲೂ ಕೂಡ ಥ್ರೀ ಡಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದಲ್ಲೇ ಚಿತ್ರೀಕರಿಸಿದ್ದರು. ಕಳೆದೆರಡು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಥ್ರೀಡಿ ಹವಾ ಹೆಚ್ಚೋಕೆ ಅವತಾರ್ ಸಿನಿಮಾ ನೇ ಕಾರಣ ಅಂದರೂ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ! ಬಿಲಿಯನ್ ಗಟ್ಟಲೆ ಡಾಲರ್ ದುಡ್ಡು ಮಾಡಿದ ಈ ಸಿನಿಮಾ ಹಾಲಿವುಡ್ ನ ಹುಚ್ಚೆಬ್ಬಿಸಿತ್ತು.

ಥ್ರೀಡಿಯ ನಂತರ ಇದೀಗ,  ಫೋರ್ ಡಿ ಗಳೂ ಬರಲಾರಂಭಿಸಿವೆ. ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಹಲವು ಮಲ್ಟಿ ಪ್ಲೆಕ್ಸ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಈಗಾಗಲೇ ಹತ್ತಿಪ್ಪತ್ತು ನಿಮಿಷಗಳ ಪುಟಾನಿ ಫೋರ್ ಡಿ- ಫೈವ್ ಡಿ ಚಿತ್ರಗಳು ಪ್ರದರ್ಶನ ಕಾಣುತ್ತಿವೆ. ಚಿತ್ರದ ಸನ್ನಿವೇಶಕ್ಕೆ ತಕ್ಕ ಹಾಗೆ ಮೈಮೇಲೆ ತುಂತುರಾಗಿ ಬೀಳುವ ನೀರು, ಕಾಲ ಕೆಳಗೆ ಇಲಿ ಓಡಿದಂತಾಗೋದು, ಕುರ್ಚಿಗಳು ಅಲುಗುವ ಅನುಭವ ಫೋರ್ ಡಿ ಗಳಲ್ಲಿ ಆಗುತ್ತದೆ. ಇನ್ನೂ ಮುಂದುವರಿದು ಬರೋ ಸಿಕ್ಸ್ ಡಿ ಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸನೆ ಕೂಡ ಬರತ್ತಂತೆ!
ಇನ್ನೀಗ ಮನೆಗಳಲ್ಲೇ ಕೂತು ಮೂರನೇ ಆಯಾಮದ ಮಜಾ ಅನುಭವಿಸೋಕೆ ಥ್ರೀಡಿ ಟೀವಿಗಳು ಕೂಡ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಬಂದಿವೆ. ಅಲ್ಲದೇ ಜಾಗತಿಕ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಹತ್ತಾರು ಟಿವಿ ಚಾನಲ್ ಗಳು ಕೂಡ ಥ್ರೀಡಿಯಲ್ಲಿ ಆರಂಭವಾಗಿದೆ. ಸಿನಿಮಾ ವಾಹಿನಿಗಳು, ಕ್ರೀಡಾ ವಾಹಿನಿಗಳು ಥ್ರೀಡಿ ಪ್ರಸಾರ ಆರಂಭಿಸಿವೆ. 

ಥ್ರೀಡಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಸಂಶೋಧನೆಗಳಿಂದಾಗಿ, ಅವುಗಳನ್ನ ನೋಡೋಕೆ ಕನ್ನಡಕ ಬೇಕಾಗುವುದಿಲ್ಲ. “ಆಟೋ ಸ್ಟ್ರೀರಿಯೋಸ್ಕೋಪಿಕ್” ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಮೂಲಕ ಕನ್ನಡಕದ ಕಿರಿಕಿರಿ ಇಲ್ಲದೇ ಟಿವಿ ನೋಡಬಹುದಂತೆ.. ಆದರೆ ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಥ್ರೀಡಿ ಚಾನಲ್ಲು ಶುರುವಾಗುವ ಸುದ್ದಿಯಂತೂ ಇಲ್ಲ. ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ಭಾರೀ ಮಜಾ ಆಗಿರೋದೇನೋ! ನಮ್ಮ ವಾಹಿನಿಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಾರವಾಗುವ ಭಯಾನಕ ಮಾಟ ಮಂತ್ರಗಳ ಶೋ ಗಳು, ಬಿಲ್ಡಿಂಗ್ ತುದಿಯಿಂದ ಕುರ್ಚಿ ಎತ್ತೆಸೆಯೋ ಗಲಾಟೆಗಳು, ಸ್ಟುಡಿಯೋದಲ್ಲೇ ಕಿತ್ತಾಟ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋ ಅತ್ತೆ ಸೊಸೆಯರು ಇವನೆಲ್ಲ ಥ್ರೀಡಿ ಅನುಭೂತಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡೋಕೆ ಆಗಿದ್ದಿದ್ದರೆ, ಥಿಯೇಟರ್ ಗೆ ಹೋಗಿ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡೋ ಕಷ್ಟ ತಪ್ಪುತ್ತಿತ್ತು, ಅಲ್ವಾ?!




ಮಂಗಳವಾರ, ಮೇ 01, 2012

ನೆನಪಿನಲಿ ತೇಲುವ ಹಡಗು

ದುರಂತಗಳನ್ನು ಮರೆಯಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ನುಗ್ಗಿ ಬರುವ ನೋವುಗಳ ನೆನಪಿನಿಂದ ಯಾವುದೇ ಲಾಭವಿಲ್ಲ,ಹೀಗಾಗಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟು ಮುನ್ನೆಡೆಯುವುದು ಜಾಣತನ. ಸುಮ್ಮನೆ ಹಳೆಯದನ್ನು ಕೆದಕುವುದಕ್ಕಿಂತ ವರ್ತಮಾನದ ನೆಮ್ಮದಿಯಲ್ಲಿ ಇರುವುದು ಒಳಿತು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ತಿಳಿದವರು.ಆದರೆ ಕೆಲವು ದುರಂತಗಳನ್ನು ಜಗತ್ತು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನು ಆಚರಿಸಲಿಕ್ಕೊಂದು ದಿನವನ್ನೂ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಉಗ್ರವರ್ಲ್ಡ್ ಟ್ರೇಡ್ ಸೆಂಟರ್ ನ ಆಘಾತಕಾರೀ ಕುಸಿತ,  ನಮ್ಮ ಜಲಿಯನ್ ವಾಲ್ ಬಾಗ್ ಹತ್ಯಾಕಾಂಡ..ಹೀಗೆ. ಈ ದುರಂತಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದರ  ಮೂಲಕ ಅಲ್ಲಿ ಸತ್ತವರ, ಹುತಾತ್ಮರಾದವರ ಬಗೆಗೊಂದು ಗೌರವ ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಇನ್ನೂ ಉಳಿದೆದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಮನುಕುಲ ತೋರಿಸಿಕೊಡುತ್ತದೆ. ಇನ್ನು ಇಂತಹ ಸಾವುನೋವುಗಳು ಸಂಭವಿಸದೇ ಇರಲಿ ಎಂಬ ಆಶಯವೂ ಆ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಹಚ್ಚಿಟ್ಟ ಮೇಣದಬತ್ತಿಯ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ, ಸಾಲು ಸಾಲು ಹೂ ಗುಚ್ಛಗಳ ಪರಿಮಳದಲ್ಲಿ ಸೇರಿರುತ್ತದೆ.

ಪ್ರಾಯಶಃ ಟೈಟಾನಿಕ್  ದುರಂತ ಕೂಡ ಈ ಸಾಲಿಗೆ ಸೇರುತ್ತದೆ. ಈ ದುರಂತ ನಡೆದು ಮೊನ್ನೆ ಎಪ್ರಿಲ್ ಹದಿನಾಲ್ಕಕ್ಕೆ ನೂರು ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದಿದೆ. ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಆ ನಂತರ ಮಹಾಯುದ್ಧಗಳೇ ನಡೆದಿವೆ, ಎಂಥೆಂತದೋ ರಾಜಕೀಯ ವಿಪ್ಲವಗಳು, ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ವಿಕೋಪಗಳು, ಸಾಮಾಜಿಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಸಂಭವಿಸಿವೆ. ಆದರೂ ಕೂಡ ಯಾರೂ  “ಆರ್ ಎಂ ಎಸ್ ಟೈಟಾನಿಕ್” ಎಂಬ ಒಂದು ವೈಭವೋಪೇತ ಹಡಗು ತನ್ನ ಒಡಲಲ್ಲಿದ್ದ ಒಂದೂವರೆ ಸಾವಿರ ಜನರೊಂದಿಗೆ ಉತ್ತರ ಅಟ್ಲಾಂಟಿಕ್ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದನ್ನು ಮರೆತಿಲ್ಲ. ಅದು ಎಷ್ಟು ಉದ್ದ ಇತ್ತು, ಎಷ್ಟು ಎತ್ತರ ಇತ್ತು, ಅದರೊಳಗೆ ಯಾರ್ಯಾರಿದ್ದರು, ಏನೇನಿತ್ತು ಏನಿರಲಿಲ್ಲ ಅದು ಮುಳುಗಿದ್ದು ಹೇಗೆ,ಸಮುದ್ರದ ಎಷ್ಟು ಆಳದಲ್ಲಿ ಅದರ ಅವಶೇಷಗಳಿವೆ ಎನ್ನುವುದರ ಬಗ್ಗೆಯೆಲ್ಲ ಬೇಕಷ್ಟು ಚರ್ಚೆಗಳು ಆಗಿ ಹೋಗಿವೆ. ಆ ದುರ್ಘಟನೆಯಲ್ಲಿ ಸತ್ತವರೂ ಸುದ್ದಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಬದುಕಿ ಉಳಿದವರೂ ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೆ.ಈ ವಿಷಯದ ಮೇಲೆ ಪಿಎಚ್ ಡಿ ಮಾಡಿದವರಿದ್ದಾರೆ. ಎಷ್ಟೋ ಯುನಿವರ್ಸಿಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಟೈಟಾನಿಕ್ ದುರಂತ ಪಠ್ಯವಾಗಿದೆ. ತೀರಾ ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ಕನ್ನಡದ ಯಾವುದೋ ನ್ಯೂಸ್ ಚಾನಲಿನಲ್ಲಿ ಜ್ಯೋತಿಷಿಯೊಬ್ಬರು ಬಂದು ಕೂತು ಟೈಟಾನಿಕ್ ಯಾವ ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಹೊರಟರೆ ಮುಳುಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಆವತ್ತು ರಾಹು ಕೇತುಗಳು ಯಾವ ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದರು, ಯಾರಿಂದ ಕೇಡು ಸಂಭವಿಸಿತು ಇತ್ಯಾದಿ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾರ್ಟಂ ಕೂಡ ಮಾಡುತ್ತ ಕೂತಿದ್ದರು! ಹೀಗಾಗಿ ನಾನೇನೂ ಮತ್ತೆ ಆವತ್ತು ಏನಾಯಿತು ಎಂಬುದನ್ನ ವಿವರಿಸುವ ಅಪಾಯಕಾರೀ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ.

ಟೈಟಾನಿಕ್ ಅನ್ನು ನಮ್ಮ ತಲೆಮಾರಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಪರಿಚಯಿಸಿದ ಕೀರ್ತಿ, 1997 ರಲ್ಲಿ ಬಂದ ಜೇಮ್ಸ್ ಕ್ಯಾಮರೂನ್ ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದ ಚಿತ್ರಕ್ಕೇ ಸಲ್ಲಬೇಕು. ಆದರೆ ಕ್ಯಾಮರೂನ್ ಗೂ ಮೊದಲು ಟೈಟಾನಿಕ್  ಬಗ್ಗೆ ಬಹಳ ಮಂದಿ ಚಿತ್ರ ನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡಿದ್ದರು! 1943,1953,1958,1979,1980 ನೇ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಟೈಟಾನಿಕ್ ಮುಳುಗಿದ  ಬಗ್ಗೆಯೇ ಸಿನಿಮಾಗಳು ಬಂದಿವೆ. ಕ್ಯಾಮರೂನ್ ಸಿನಿಮಾ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳ್ಳುವ ಒಂದು ವರ್ಷ ಮೊದಲು ಕೂಡ, ಟೈಟಾನಿಕ್ ಹೆಸರಿನದೇ ಟಿ.ವಿಗಾಗಿ ಮಾಡಿದ ಸಿನಿಮಾವೊಂದು ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಿತ್ತು! ಆದರೆ ಇವುಗಳೆಲ್ಲದರ ನಂತರ ಬಂದ ಈ ಮಹಾನ್ ಚಿತ್ರ, ಟೈಟಾನಿಕ್ ಹಡಗು ಮುಳುಗುವ ಘಟನೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಒಂದು ಅಮರ ಪ್ರೇಮ ಕಥೆಯನ್ನೂ ಸೇರಿಸಿ ಜನ ಹುಚ್ಚೆದ್ದು ನೋಡುವಂತೆ ಮಾಡಿತು. ಈ ಚಿತ್ರ ಮುರಿಯದ ದಾಖಲೆಗಳಿಲ್ಲ, ಗಳಿಸದ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳಿಲ್ಲ. ಲಿಯೊನಾರ್ಡೋ ಡಿ ಕ್ಯಾಪ್ರಿಯೋ, ಕೇಟ್ ವಿನ್ಸ್ಲೆಟ್, ಜೇಮ್ಸ್ ಕ್ಯಾಮರೂನ್ ಎಲ್ಲರೂ ಒಮ್ಮಿಂದೊಮ್ಮೆಗೇ ಜಗತ್ಪ್ರಸಿದ್ದರಾಗಿ ಹೋದರು.

ಈ ಸಿನಿಮಾ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದಾಗ ನಾನು ಹೈಸ್ಕೂಲ್ ನಲ್ಲಿದ್ದೆ. ಆಗಷ್ಟೇ ಚಿಗುರುತ್ತಿದ್ದ ಮೀಸೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಕನಸುಗಳೂ ಮೊಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಲ. ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನೊಬ್ಬ ಆಗಲೇ ಸಿನಿಮಾವನ್ನ ಮಂಗಳೂರಿನ ನ್ಯೂ ಚಿತ್ರಾ ಟಾಕೀಸ್ ಗೆ ಹೋಗಿ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದ. ಟಿಕೇಟಿಗಾಗಿ ಸುಮಾರು ಒಂದು ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ಉದ್ದದ ಕ್ಯೂ ಇತ್ತಂತೆ! ಮುಂದಿನವಾರದ ಟಿಕೇಟನ್ನು ಕೂಡ ಈ ವಾರ ಕೊಟ್ಟಾಗಿ ಹೋಗಿದೆಯಂತೆ! ಈತ ಅಣ್ಣನ ಜೊತೆಗೆ ಹೋಗಿ ಹೇಗೋ ಅದೇನೋ ಡಬ್ಬಲ್ ರೇಟ್ ಕೊಟ್ಟು ಸಿನಿಮಾ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಬಂದನಂತೆ. ಆತ ಸಿನಿಮಾ ಕಥೆ ಹೇಳುವುದು ಬಿಟ್ಟು, ಬಾಕಿ ವಿಷಯವನ್ನೇ  ತಾನು ಮಾಡಿದ ಅಸಾಧ್ಯ ಸಾಧನೆ ಎಂದು ವರ್ಣಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಸುತ್ತ ಕೂತು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದವರಿಗೆ ಅಸಹನೆ. ಆಮೇಲೆ ಆತ ಸಿನಿಮಾ ಕಥೆಯನ್ನೇನೋ ಹೇಳಿದ. ಆದರೆ ನೆನಪಲ್ಲಿ ಉಳಿದದ್ದು ಹೀರೋಯಿನ್ ಳ ತೆರೆದೆದೆ ತೋರಿಸುತ್ತಾರಂತೆ ಎಂಬ ಒಂದು ಅತ್ಯಮೋಘ ವಿಷಯ! ಅವನಣ್ಣ ಆ ಸೀನು ಬರುವಾಗ ಎದ್ದು ಇವನನ್ನು ಹೊರಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿದ್ದನಂತೆ. ಯಾರೋ ಉಳಿದವರು ಅದನ್ನ ಹೇಳುವುದು ಕೇಳಿ ಈತ ನಮಗೆ ಅದನ್ನ ಮತ್ತೂ ಕಥೆ ಕಟ್ಟಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ. ನಾನು ಅಲ್ಲಿಗೇ ಈ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡುವ ಕನಸನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಕಿತ್ತು ಹಾಕಿ ಬೇಜಾರು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಕೂತೆ. ಎಲ್ಲಾದರೊ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಈ ವಿಷಯ ಗೊತ್ತಾದರೆ ನನ್ನ ಗತಿ ಏನಾಗಬೇಕು? ಅಲ್ಲದೇ ಅಪ್ಪನ ಬಳಿ ಹೋಗಿ, ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಸಿನಿಮಾಕ್ಕೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗು ಎನ್ನುವ ಧೈರ್ಯ ದೇವರಾಣೆಗೂ ನನಗೆ ಇರಲಿಲ್ಲ.

ಇದಾಗಿ ಸುಮಾರು ಎರಡು ಮೂರು ತಿಂಗಳೇ ಕಳೆದಿರಬೇಕು. ಟೈಟಾನಿಕ್ ಜ್ವರ, ಹವಾ ಎಲ್ಲ ಇಳಿದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಬಂದಿತ್ತು. ನಮ್ಮೂರಿನ ಸಿನಿಮಾ ಹುಚ್ಚರಷ್ಟೂ ಜನ ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಹೋಗಿ ಟೈಟಾನಿಕ್ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದರು. ಟೈಟಾನಿಕ್ ಅಂತಲ್ಲ, ಅವರುಗಳು ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದ ಎಲ್ಲ ಹೊಸ ಸಿನಿಮಾ ಎಲ್ಲ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಈ ಬಾರಿ ಟೈಟಾನಿಕ್ ನೋಡಿದ್ದೇನೆ ಅಂತ ಹೇಳಿಕೊಂಡು ಓಡಾಡುವ ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು,ಅಷ್ಟೆ. ಒಂದು ಶುಕ್ರವಾರ ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಗ್ಗೆ ನಮ್ಮ ಕ್ಲಾಸಿನಲ್ಲಿ ಭಯಂಕರ ಗುಸಪಿಸ ನಡೆದಿತ್ತು. ಏನಪ್ಪಾ ಅಂತ ಕೇಳಿದರೆ, ನಮ್ಮ ಕಿನ್ನಿಗೋಳಿಯ ಅಶೋಕ ಥಿಯೇಟರಿನಲ್ಲಿ ಟೈಟಾನಿಕ್ ಸಿನಿಮಾ ಹಾಕಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು! ಎಂಥ ಸಿಹಿಯಾದ ಆಘಾತ! ಈ ಸಲ ಈ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡದಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ಬದುಕೇ ವ್ಯರ್ಥ ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿಯಾಗಿತ್ತು. ಕಿನ್ನಿಗೋಳಿ ಬಸ್ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡಿನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿನ ಪೋಸ್ಟರು ಟೈಟಾನಿಕ್ ಹಡಗಿನ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದ ಹೀರೋ ಹೀರೋಯಿನ್ನುಗಳು ಇನ್ನೂ ಯಾಕೆ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡೋಕೆ ಬಂದಿಲ್ಲವೋ, ಬಾರೋ ಎಂದು ಕರೆದಂತಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಮೊತ್ತಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ನಮ್ಮೂರಿನ ಥಿಯೇಟರಿನಲ್ಲಿ ಎರಡನೇ ವಾರ ಎಂಬ ಪೋಸ್ಟರು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು. ಇನ್ನು ತಡೆದುಕೊಂಡರೆ ಪ್ರಯೋಜನ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನಿಸಿ, ಒಂದು ಭಾನುವಾರ ಗಟ್ಟಿ ಮನಸ್ಸು ಮಾಡಿ ಅಪ್ಪನ ಬಳಿ, ಟೈಟಾನಿಕ್ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದೆ. ಅದೇನನ್ನಿಸಿತೋ ಏನೋ, ಅಪ್ಪ ಒಪ್ಪಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು.

ಆ ಥಿಯೇಟರಿನಲ್ಲಿ ನಾನು ಅದಾಗಲೇ ಕೆಲವು ಸಿನಿಮಾ ನೋಡಿದ್ದೆ.ಆದರೆ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ ಮೊತ್ತ ಮೊದಲ ಇಂಗ್ಲೀಷು ಸಿನಿಮಾ ಅದಾಗಿತ್ತು. ನಮ್ಮಪ್ಪನ ಆಣೆಯಾಗಿಯೂ ಅಲ್ಲೇನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲದೇ ಬಿಳೀ ಮುಖದ ಹೀರೋಯಿನ್ನು ಕಂಡ ಕೂಡಲೇ ಎಲ್ಲರೂ ಹೋ ಎಂದು ಕಿರಿಚುವುದು ಬೇರೆ. ಪ್ರಾಯಶಃ ಆ ರೋಮಾಂಕಾರೀ ಸೀನು ಇನ್ನೇನು ಬರಲಿದೆ ಎಂದು ಅಂದುಕೊಂಡು ನಾನೂ ಉಸಿರುಬಿಗಿಹಿಡಿದು ಕೂರುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ಅಂತಹ ಯಾವುದೇ ಸನ್ನಿವೇಶ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಕುಟುಂಬ ಸಮೇತ ಬರುವವರ ಮುಜುಗರ ತಪ್ಪಿಸಲು, ಅವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕತ್ತರಿಸಿ ಬಿಸಾಕಲಾಗಿತ್ತು. ಆ ಸಿನಿಮಾದ ಅಗಾಧತೆ, ಅಲ್ಲಿನ ಅಮೋಘ ದೃಶ್ಯಗಳು, ಆ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆ ಎಲ್ಲವೂ ನನಗೆ ಇತರ ವಿಚಾರಗಳನ್ನ ಮರೆಸಿ ಹಾಕಿತ್ತು. ಹಡಗೊಳಗೆ ನುಗ್ಗುವ ನೀರು.. ಜನರ ಒದ್ದಾಟ, ಅಷ್ಟೆಲ್ಲ ಆದರೂ ಡೆಕ್ ಮೇಲೆ ನಿಂತು ಪಿಟೀಲು ಕುಯ್ಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದ ತಂಡ.. ಬಡ ಬಡ ಬಿದ್ದು ಹೋಗುವ ಪಿಂಗಾಣಿ ಪಾತ್ರೆ ..ಅಯ್ಯೋ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲ ಒಳ್ಳೇ ವಸ್ತುಗಳು ಹಾಳಾಗ್ತಾ ಇದೆಯಲ್ಲ ಅಂತ ಬೇಜಾರಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಹೀರೋ ಅನ್ಯಾಯವಾಗಿ ಸತ್ತನಲ್ಲ ಅಂತ ಭಾರೀ ದುಃಖವಾಗಿ ಎದ್ದು ಬಂದರೂ ಅದ್ಭುತವಾದೊಂದ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡಿದ ಖುಷಿ ಬಹಳ ದಿನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿತ್ತು.

ಆಮೇಲೆ ನಾನು ಟೈಟಾನಿಕ್ ಸಿನಿಮಾವನ್ನು ಅಸಂಖ್ಯ ಬಾರಿ ನೋಡಿದ್ದೇನೆ. ಅದರ ಡಿವಿಡಿ ಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ. ಟಿ.ವಿಯಲ್ಲಿ ಚಾನಲ್ ಬದಲಿಸುವಾಗ ಎಲ್ಲಾದರೂ ಟೈಟಾನಿಕ್ ಕಂಡರೆ, ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಕೊಂಚ ಹೊತ್ತು ಅದನ್ನು ನೋಡಿಯೇ ಮುಂದಿನ ಚಾನಲ್ ಗೆ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ. ಈ ಸಿನಿಮಾದಿಂದಲೇ ನನಗೆ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡುವ ಹುಚ್ಚು ಬೆಳೆದುಕೊಂಡಿತು ಎನ್ನುವುದಂತೂ ಸತ್ಯ. ಇದರಿಂದಾಗೇ ನಾನು ಜಗತ್ತಿನ ಸರ್ವಶ್ರೇಷ್ಠ ಸಿನಿಮಾಗಳನ್ನು ನೋಡುವ ತೆವಲು ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡೆ. ಟೈಟಾನಿಕ್ ಗಿಂತ ಉತ್ತಮವಾದ ಅದೆಷ್ಟೋ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನೋಡಿದ್ದರೂ, ಅವನ್ನು ನೋಡುವ ದಾರಿಯನ್ನು ತೋರಿಸಿದ್ದು ಮಾತ್ರ ಇದೇ ಟೈಟಾನಿಕ್. ಜಾಕ್ ಮತ್ತು ರೋಸ್ ರ ಪ್ರೇಮಕಥೆಗಿಂತ ಸೊಗಸಾಗಿರುವ ಅವೆಷ್ಟೋ ಸಿನಿಮಾಗಳನ್ನು ನೋಡಿದ್ದರೂ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಇವರಿದ್ದೇ ಇರುತ್ತಾರೆ.

ಅದಾಗಿ ಎಷ್ಟೋ ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದು, ನಾನೂ ಬೆಳೆದು ಟೈಟಾನಿಕ್ ನನ್ನ ಸ್ಮೃತಿಯೊಳಗೆ ಎಲ್ಲೋ ಸುಮ್ಮನೆ ಸೇರಿಕೊಂಡಿದೆ. ಟೈಟಾನಿಕ್ ಮತ್ತೆ ಥ್ರೀಡಿ ಆಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದಾಗ ಹಳೆಯದೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ನೆನಪಾದವು. ಹಿಂದೆ ಬಹಳ ಇಷ್ಟಪಟ್ಟಿದ್ದ, ಮುಂದೆ ಮತ್ತೆ ಬೃಹತ್ ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ನೋಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದ ಒಳ್ಳೆಯದೊಂದು ಸಿನಿಮಾವನ್ನು ಹೊಸ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದಿಂದಾಗಿ ಬೇರೆಯದೇ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯೇ ಎಷ್ಟೊಂದು ಮಜವಾಗಿದೆ! ಆದರೆ ಜೇಮ್ಸ್ ಕ್ಯಾಮರೂನ್ ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ತನ್ನ ಹಳೆಯ ಸಿನಿಮಾಗಳಿಂದ ದುಡ್ದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋ ಹೊಸ ಐಡಿಯಾ ಕಂಡು ಹುಡುಕಿದ್ದಾನೆ ಎಂಬ ಗುಮಾನಿ ನನ್ನನ್ನ ಈ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕೇ ಬೇಡವೇ ಎಂದು ಯೋಚಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿತು. ತನ್ನ ಅವತಾರ್ ಸಿನಿಮಾದ ಯಶಸ್ಸಿನ ನಂತರ, ಕೆಲ ತಿಂಗಳು ಬಿಟ್ಟು ಮತ್ತೆ ಒಂದೋ ಎರಡೋ ದೃಶ್ಯಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿ ಅದನ್ನ ರೀ-ರಿಲೀಸ್ ಮಾಡಿದ್ದ ಆತ. ಈಗ ನೋಡಿದರೆ ಟೈಟಾನಿಕ್  ಮುಳುಗಿದ ನೂರು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಅದನ್ನ ಥ್ರೀಡಿ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ!

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಾನು ಥ್ರೀಡಿ ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ಅಲ್ಲದೇ ನನ್ನ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬೇರೆ ಕಾರಣವೂ ಇದೆ. ನನ್ನೂರಿನ ಪುಟ್ಟ ಥಿಯೇಟರಿನ ಗಟ್ಟಿ ಮರದ ಚೇರಿನಲ್ಲಿ ಕೂತು ನಾನು ನನ್ನ ಜೀವನದ ಮೊದಲ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಸಿನಿಮಾ, ಟೈಟಾನಿಕ್ ಅನ್ನು ನೋಡಿದ್ದೆ. ಮೆತ್ತನೆಯ ಸೀಟಲ್ಲಿ ಕೂತು, ಕನ್ನಡಕ ಹಾಕಿಕೊಂಡು  ಮತ್ತೆ ಹೊಸದಾಗಿ ಈ ಸಿನಿಮಾವನ್ನು ನೋಡಿ, ಹಳೆಯ ಮಧುರ ಅನುಭವದ ಮೇಲೆ ಹೊಸ ಲೇಪ ಹಚ್ಚಲು ನನಗೆ ಮನಸು ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ.